واژه بیوتکنولوژی به مفهوم کاربرد علوم زیستی و اثر متقابل آن ها در فناوری های ساخت بشر به کار برده می شود. در حال حاضر با ظهور فناوری DNA   نوترکیب، دستکاری ژن ها و انتقال ژن از یک موجود زنده به دیگری یا به عبارت دیگر مهندسی ژنتیک ، ظرفیت بهره گیری از این فناوری به نحو فزاینده‌ای افزایش یافته است.

کلونینگ بخشی دیگر از مهندسی ژنتیک است. کلونینگ به معنی استفاده از مهندسی ژنتیک برای تولید رده هایی از سلول با ظاهر وعملکرد یکسان ویا تولید گیاهان یا جانوران متشابه از نظر ژنتیکی است، یعنی اینکه ما بتوانیم جانوری را به وجود بیاوریم که کاملا شبیه اولی باشد وقتی از شبیه سازی صحبت میکنیم، منظورمان این نیست که جانوران شبیه سازی شده افکار یا شخصیت یکسان است مانند دوقلوها که نهایتا یک فکر خاص ندارند یا علایق آنها همیشه یکسان نیست.

تحقیق در مورد سلولهای بنیادی دانش ما را در مورد نحوه شکل پذیری یک موجود از سلول واحد و نحوه جایگزینی سلولهای سالم به جای سلولهای آسیب دیده در موجودات افزایش می دهد. همچنین این بخش امیدوارکننده از علوم، دانشمندان را به سوی تحقیق در مورد احتمال سلول درمانی برای درمان بیماری که اغلب از آن به نام «طب بازسازی» و «ترمیمی» یاد می شود، آماده می سازد.امروزه سلولهای بنیادی یکی از جذابترین بخشهای بیولوژی است، اما مانند بسیاری از زمینه های رو به گسترش، تحقیق علمی و پژوهش روی سلولهای بنیادی با همان سرعتی که کشفیات جدیدی را ایجاد می کند، سؤالات علمی جدید را هم مطرح می کند.

سلولهای بنیادی از دیگر انواع سلولهای موجود در بدن متفاوت می باشند. تمام انواع سلولهای بنیادی بدون توجه به منشأ آنها سه خاصیت کلی دارند: دارای قابلیت تقسیم، خودنوسازی به مدت طولانی و غیرتخصصی هستند و می توانند باعث پیدایش انواع سلول تخصص یافته شوند.

سلولهای بنیادی دارای قابلیت تقسیم به مدتهای طولانی هستند. برخلاف سلولهای عضلانی، سلولهای خونی یا سلولهای عصبی، که معمولاً خودشان را بازسازی نمی کنند، سلولهای بنیادی ممکن است چندین بار خود را بازسازی کنند. این پدیده، تکثیر کردن نامیده می شود. جمعیت آغازگر سلولهای بنیادی که چندین ماه در آزمایشگاه تکثیر پیدا کنند، می توانند میلیونها سلول را تولید کنند. اگر سلولهای حاصله مانند سلولهای بنیادی اولیه تخصص نیافته باقی بمانند، این سلولها توانایی خودنوسازی طولانی مدت را دارند.